مقایسۀ هندسۀ ساختاری تاقدیس آغاجاری و مارون با استفاده از داده های لرزه نگاری بازتابی، جنوب باختر ایران

بخش زیادی از تاقدیس های نفتی ایران در فروافتادگی دزفول در جنوب باختر ایران و در کمربند چین خورده رانده زاگرس، قرار دارد.  این تاقدیس ها عموماً روند شمال باختری-جنوب خاوری دارند و یال جنوب باختری در آن ها پرشیب تا برگشته است. گسل های راندگی و شیب زیاد یال جنوب باختری این تاقدیس ها در بعضی موارد باعث رانده شدن تاقدیس های مجاور روی یک دیگر و تکرار توالی های چینه شناسی شده اند. منطقۀ بررسی شده شامل تاقدیس های آغاجاری و مارون است که در فروافتادگی دزفول قرار گرفته اند و تاقدیس آغاجاری روی مارون رانده شده است. بنابراین در این پژوهش با استفاده از نیم رخ های لرزه نگاری بازتابی هندسه ساختار راندگی تاقدیس نفتی آغاجاری روی تاقدیس نفتی مارون بررسی شده و تکرار در توالی های چینه شناسی مشخص شده است. این دو تاقدیس روند شمال باختری-جنوب خاوری دارند که در جنوب منطقۀ بررسی شده تاقدیس مارون در حال شکل گیری است و بیش تر دگرشکلی در تاقدیس آغاجاری متمرکز است. در بخش میانی منطقۀ بررسی شده تاقدیس مارون شکل گرفته، ولی راندگی ها در این بخش از تاقدیس عمل نکرده اند و بیش ترین راندگی تاقدیس آغاجاری روی مارون دیده می شود. در بخش شمالی نیز در هر دو تاقدیس یک راندگی عمیق در یال جنوبی دیده می شود.  با ادامۀ دگرریختی راندگی بالایی از سازند گچساران به سطح رسیده و نهایتاً در انتهای شمال باختری راندگی عمیق در یال جنوبی و یک پس راندگی از راندگی عمقی اصلی هر دو تاقدیس منشعب شده است. البته در تاقدیس مارون با ادامه دگرریختی یک راندگی بالایی از سازند گچساران به سطح رسیده است که در تاقدیس آغاجاری دیده نمی شود و نشان می دهد تاقدیس مارون در عمق کم تری قرار دارد.